Monday, September 15, 2008

бид учирах л болно ооо

Бороо асгарана, бодол хөврөнө
Дусал дуслаар асгарах энэ л бороон дуслууд
Дугираг сартай ханисан миний сэтгэлээр наадна
Халгин шаагин орох энэ л бороон дуслууд
Харьд удсан сэтгэлийн минь хат чанарыг шалгана
Уйлахгүйдээ би яасан ч уйлахгүй
Усан бороо чамтай ханисаж би уйлахгүй
Уйт шөнийн дараа өглөө болж л таараа
Урсах борооны дараа наран мандах л болно
Учирах тавилан байвал бид учирах л болно ооо

5 comments:

Arsun said...

Boroo boroo ornoo, bodol bodol huwurnuu geed neg yum sanaand ergeldeed baisan skanerdchihaagui biz hehe.

Оогий said...

Boroonii daraa tenger ix goyo tselemdeg bas bux zuil shiw shinexen bolchixsoon yum shig sanagddag. Xexe

Б.Гүрбазар said...

bayarlalaa chamd..........ch gesen sain saihaniig.........

Батсүхийн Баасанжаргал said...

.. boroon dusalaas haramlah ulaan sarnaigaa engertee tevreed, us tuuchin yarsan hoyor hol togtohgui doroo alhalsaar, zoriud normoor sanagdsan durlaldaa shataj bui zurhnii mini gal dotoroos toonoj nudend gereltseer, tuuniigee huleen zogsson ter udesh.. Sain bolsongui :p za yahav. You can link my life blog www.bbaasanjargal.blogspot.com

Болорхон said...

Хүний нутгийн бороо зүрх хавж асгарахад
Хөөрхий буурал эмээгийнхээ дулаахан өврийг саналаа
Галын илч, халуун сүү, зөөлхөн гарыг нь
Гандсан дээл, аарц, арцны үнэрийг нь саналаа.... гэж...

Энд бороо их ороод нэг л хөндүүр гуниг цээжинд дүүрчихээр яагаад ч юм ээж, эмээ хоёрыгоо л улам их санаад байдаг юм, дулаахан гэрээ санахаар л тэгдэг байх ккк