Sunday, October 28, 2007

Нүд уруу минь чи эгцэлж битгий хар

Нүд уруу минь чи эгцэлж битгий хараа
Нугэлээ чамаас нууж чадалгүй дальдчиж мэднэ
Цоо ширтсэн харцаараа чамайг цочоочихож мэднэ
Цомирлогоо хумих цэцэг шиг гундчихаж мэднэ

Эрвээхэй алаг нүдтэй гэж эндүүрч битгий бодоорой
Давхараатай алаг нүдтэй гэж андуурч битгий санаарай

Нүд уруу минь чи эгцэлж битгий хараа
Нүүрэмгий зандаа чамайг дасгачихаж мэднэ
Дэрвэгэр урт сормуусаараа дэгээдчихэж мэднэ
Дэнслээд урсах нулимсандаа торгоочихож мэднэ
Дэндүү намуухан харцандаа уусгачихаж мэднэ

Thursday, October 25, 2007

Амьдралын жинхэнэ утга учир юунд оршдгийг
Анд минь чи надад хэлж өгч чадахгүй биз
Алтан дэлхийд хүн болж төрсөнд үү
Аав ээжээ баясган үр нь болж төрсөнд үү
А үсэг заалган эрдэм ном сурсанд уу
Амттаны дээдийг идэж жаргаж цэнгэхэд үү
Амраг хайртайгаа учирч хайрын галд шатахад уу
Хувцасны дээдийг өмсөж хүний нүд баясгахад уу
Эдийн сайныг эдэлж энэ биеээ гоёоход уу

Амьдралын жинхэнэ утга учир юунд оршдгийг
Анд минь чи надад хэлж өгч чадахгүй биз
Ашдын сайхан ханиа гээд
Аавын хүүтэй ханилахад уу
Алаг сайхан үрсээ тэврээд
Амьдын жаргал эдлэхэд үү
Алаг хорвоогийн гайхамшгийг мэдэрч
Алтан дэлхийгээр хэсүүчилэхэд үү
Ажлын мал шиг өдөржин зүтгэж
Алд бие ээ зогооход уу....

Амьдралын жинхэнэ утга учир юунд оршдгийг
Анд минь чи надад хэлж өгөөч !!!!

Wednesday, October 24, 2007

 Cool Graphics at RevolutionMySpace.com
MySpace Layouts & MySpace Graphics
Бурхан минь дээ чи миний энэ зүрхийг яаж л орхив доо
Булиглан догдлоод бяцхан цээжиндээ багтахаа болилоо
Бусдын эрхэнд байгаа ч өөрийн хүслээр
Буцаад чамруугаа очмоор болохын

Залуу минь дээ чи миний энэ зүрхийг яаж л орхив доо
Залуургүй завь шиг хаа хамаагүй савчаад байх чинь
Замбуулин хорвоогийн хайр гэдэг нь энэ юм болов уу
Зүгээр л саваагүй зангаар савчиж байна уу энэ муу зүрх

Хонгор минь дээ чи миний энэ зүрхийг яаж л орхив доо
Ховдолдоо цусаа багтааж ядан цовхчоод байх юм
Хоёр хацар минь халуу шатаж төөнөөд
Хорвоогийн жаргалд ухаангүй ихээр тэмүүлэх чинь

Тэнгэр минь дээ чи миний энэ зүрхийг яаж л орхив доо
Тэнхээ мэдэн дэлдчээд эхлэх чинь
Тэнэмэл сэтгэлээ тогтоон барьчихаад
Тэнгэрийн доор чамтайгаа учирахаар очих минь хурдхан



Tuesday, October 23, 2007

УРУУЛ

Уруул гэдэг эрхтэн угаасаа янаг эрхтээн
Уяхан чиний чихэн дээр
Учиргүй халуу төөнүүлэн
Хамаг биеийг чинь арзайлган
Хачин болгодоггүй гэж үү тэр УРУУЛ
Хонгорхон чиний хүзүүн дээр
Хонхон цэцэг шиг дэлгэрч
Хорвоогийн нэгэн жаргалын
Хаалга үүдийг нээдэггүй гэж үү тэр УРУУЛ
Цэвэрхэн чиний цээжин дээр
Цэцэг шиг дэлбээгээ нээж
Цэн цэнгийн жаргалыг
Цэцэглүүлдэггүй гэж үү тэр УРУУЛ
Яанагхан минь дээ чи энэ уруулыг
Яасан удаан өнчирүүлнэ вэ
Яг одоо уруулыг минь чи аваа
Ялдам үнсэлтийг ханатал нь бэлэглээ

Thursday, October 18, 2007

Хааяа хааяа би хачин их уйлах дуртай
Хацар даган урсах нулимсаа
Хаа хамаагүй шударч арччихаад
Хамраа шуухитнуулан мэгших дуртай
Халуухан тэр нулимастай минь хамт
Хорсол гуниг минь урсан гардаг юм

Гэнэ гэнэхэн хачин их уйлах дуртай
Гэрээ саналаа гэж ээжийгээ айлган
Гэнэтхэн яваад очино шүү гэж
Гэрийнхнийгээ сандарган
Галзуу юм шиг уйлах дуртай
Гашуун тэр нулимастай минь хамт
Ганцаардал гуниг минь урсан гардаг

Хэн нэгнийг учиргүй өрөвдөн
Хэтэрхий их уйлах дуртай
Хэнхдэг цээжиндээ хуралдсан гунигаа
Хуу хаман гаргах дуртай

Харин дараа нь...
Хавганасан нүд
Халтайсан царайгаа хараад
Хэ хэ хэ хэ хэ хэ ........ баясах дуртай гэж

Tuesday, October 16, 2007

Зам аа гэж

Зүгээр л би алхаж явна
Зөрөг замаар зөн мөрөөдөлдөө хөтлөгдөн
Энэ зам хаа хүрэхийг мэдэхгүй
Эцэс төгсгөл бий эсэхийг ч мэдэхгүй
Зүгээр л би алхаж явна
Зөрж өнгөрөх олныг харах төдий л
Мэндлээд өнгөрөх нэгэнтэй мэнд мэдэх төдий л
Би алхаж явна аа
Энэ зам ер нь хаа хүрэх юм бол
Энхрий чам дээр минь очих болов уу?
Аль эсвэл чиний минь явдаг замтай
Аль нэг хэсгээрээ огтлолцох болов уу?
Хэзээ энэ замаар алхаж эхэлсэнээ мэдэхгүй
Хэзээ энэ замаас гарч зогсохоо ч мэдэхгүй
Би алхаж л явна
Эргэж ч харалгүй алхаад л байна
Эргүү мал шиг хаашаа ч юм яваад л байна
Зөрж өнгөрөх хосыг хараад
Зог тусан зүрхээ чагнаж
Зүгээр л алхаж явна аа би
Уртын урт энэ зам
Угтаа чи бидэн хоёрын
Учирлын зам байсансан
Харин одоо хагацлын зам
Хахир хатуу хорвоогийн хайрган зам
Зөвхөн урагшилахыг л хүссэн
Зөрүүд гөжүүд зам болжээ

Алхаад л байхаас амьдралын энэ хурдны замаар
Анхааралтай л явахаас чиний минь нэртэй гарц өнгөрчих вий дээ

Monday, October 15, 2007

Алаг нүдэн чинийхээ
Алиахан аашинд эрхлэхсэн
Амраг минь болооч гэж
Аярхан чихэнд чинь шивнэхсэн
Сарны дор эрхлэн
Сайхан биесээ жаргаахсан
Бүлээн уруулыг минь чи
Бүхлээр нь ч хамаагүй ид
Бүрэг ичэмтгий зангаа
Бүр мөсөн энд би гээмээр байна
Дурлалын бурхад нь эвээвэл тэгээд
Дуулим хорвоог хамтдаа туулцгаая





Нээрэн нутгаа л их санаж байна
Нэг л их сонин нэг юм дээш огшоод уйлах нь ээ
Санасан сэтгэл нулимас болоод урсчих ч биш дээ
Сайхан нутагтаа санаан зоргоор оччих ч биш дээ
Самсаа шархируулан санаа алдан бодохоос л хэтрэхгүй нь
Санаж байна шүү санаж байна
Сайхан эх орон минь чамайгай
Сэтгэл зүрхэндээ эгнэгт тээж явна аа охин чинь

Wednesday, October 10, 2007

Дурлаад л өнгөрөх сэтгэлд
Дуу би аялмааргүй байна
Ирээд буцах хайранд
Итгэлээ би өгмөөргүй байна аа
Зүгээр л хоёулаа дурлахгүйгээр үнсэлцье
Зүрх сэтгэлдээ хайр тээлгүй янаглая

**************
Янагийн баланд мансуурч хэвтэхэд
Ядам хуруунд минь бөгж цохихгүй
Ялдам танхил биенд минь хувцас цохихгүй
Янагийн ягаахан уруулд минь
Ямар ч амттан цохихгүй ээ

**************
Хайрламааргүй байна би хайрламааргүй байна
Хөндүүр зүрхэндээ хайр дахин тээмээргүй байна
Дурламааргүй байна би дурламааргүй байна
Дундуурхан сэтгэлдээ дурлал дахин тээмээргүй байна аа

Monday, October 8, 2007

Сэрүүн зүүдэнд минь чи
Сэтгэлээ тээгээд ирдэг
Сэрээд чамайгаа мэдэрью гэхээр
Сэмхэн алга болчихдог
Унтах нойронд минь чи
Учирал тээн ирдэг
Уруул дэлгэн үнсэхэд минь
Учиргүй нялхарсан шиг санагддаг
Мандах нарыг хараад яаран би сэрэхгүй ээ
Маргаашийн учирлыг зөгнөн орноосоо өнөөдөр босохгүй ээ
Гэгээтэйд зүүдэлсэн зүүд зөнтэй байдаг гэнэлээ
Гэнэтхэн чи минь наддаа хүрээд ирэх ч юм бил үү
Гэнэхэн насны минь хүслийг
Гүйцэлдүүлж өгөх ч юм бил үү
Яадгийн бэ би өнөөдөр орноосоо ердөө ч босохгүй
Янагийн халуун энгэрийг хөлрөөж зүүдэлсээр өнжье
Ялгуун саран мандахад тэр минь наддаа ирнэ ээ

Saturday, October 6, 2007

Өнчин дэрэн дээр өрвийгөөд яахав
Өнгийн сэтгэлээ гундаагаад яахав
Гарья гадаа, хаашаа ч яахав
Ганцаардал чамайг өрөөндөө
Ган хийтэл цоожилж орхичихоод
Гарья аа би гадаа гарья
Ганцаардал чамайг яах вэ
Ганц сайн хашрааж өгнө өө
Дөрвөн хананы дунд чи өөрөө
Дөмбийтөл суух гээд үз л дээ
Дүрсгүй занг минь мохоож
Дүрэмдэж загинахыг чинь харья л даа

Тэгэхдээ би ганцаардал чамайг
Тэр чигт нь мартчихаж чадахгүй ээ
Тэмдэглэлийн дэвтэрээ хааяахан нээж
Тэнэгхэн ганцаардлаа заавал дурсана аа
Үе үехэн чам дээр зочилж
Үелзэх сэтгэлээ онгойлгох болно оо
Харин одоо л хэсэгхэн хугацаанд
Хөөрхий намайг түр орхиоч

Цэлэлзэн долиглох далайн мандал
Цээжин дотроос минь бүгдийг гаргаад
Цэвэрхэн агаараар сэтгэлийг минь дүүргэж
Цоо шинээр амьдрах, сэтгэх
Цоглог хүслийг төрүүлж байх юм
Одоо би ганцаараа биш ээ
Оргилуун хүсэлдээ олуулаа боллоо

Wednesday, October 3, 2007

Заримдаа зүгээр л

Заримдаа зүгээр л дарс уугаад
Заримдаг энэ хорвоогоос тасарч
Зах хязгааргүй алсад очихыг хүснэ

Хааяа хааяа дарс уугаад л
Хогийн энэ хорвоогоос холдож
Хачин өөр мөрөөдлийн ертөнцөд зочилохыг хүснэ

Үе үехэн дарс уугаад л
Үмхий энэ орчлонгоос зайлж
Үүлэн дээгүүр хөвмөөр санагдахийн

Яадгийн бэ би дарс ууж хөлчүүрэх дуртай
Янагийн баланд шунах бүүр дуртай

Monday, October 1, 2007

Би авахыг л хүснэ

Би хашиграагүй ээ дуулж байна аа
Би хашираагүй ээ дахин дурлаж байна

Олон олон дурлалуудад оногдож
Онгойж цоорсон зүрхэнд минь
Оногдох зай дахиад л
Олон олон байгаа юм байлгүй дээ

Би уйлаагүй ээ инээмсэглэж байна
Би уяраагүй ээ дахин дурлаж байна


Зовж л олдсон дурлал минь гээд
Зоргоор нь тавиж чадахгүй юм аа
Зочилж түүндээ очьё гэхээр
Зоримог хүсэл минь мохох юм аа

Би айгаагүй ээ зүгээр л залхаж байна
Би алдахгүй зөвхөн авахыг л хүсэж байна

Яадгийн бэ чи хүнийх байсан ч хамаагүй
Ялдам энхрийлэлийг надад бэлэглэж л байвал болоо
Янхан гэж дуудуулаад ч хамаагүй
Янзын энэ хорвоогоос авах ёстойгоо бүгдийг нь авна

Би галзуураагүй ээ ганцаардаж л байна
Би гундахгүй ээ улам л цэцэглэх болно оо